Laryngoskopia, Wideolaryngoskopia, fibronasofaryngoskopia

 

 

Laryngoskopia

Laryngoskopia, czyli endoskopia górnego odcinka układu oddechowego

Laryngoskopia to procedura diagnostyczna, która służy do badania krtani i strun głosowych. Jest wykorzystywana do oceny stanu i funkcji tych struktur oraz do identyfikacji ewentualnych zmian chorobowych.

1. Rodzaje laryngoskopii:

   • Laryngoskopia pośrednia: lekarz używa lusterka laryngologicznego lub elastycznego endoskopu, wprowadzając go przez usta pacjenta. Pozwala to na oglądanie krtani i strun głosowych.
   • Laryngoskopia bezpośrednia: lekarz używa specjalnego narzędzia zwanej laryngoskopem, które umożliwia bezpośrednie oglądanie krtani.W zależności od rodzaju użytego do badania laryngoskopu laryngoskopię bezpośrednią dzielimy na :
   •  Laryngoskopię giętką wykonywaną za pomocą video laryngoskopu giętkiego zwanego też fiberoendoskopem.
   • Laryngoskopię sztywną, wykonywaną za pomocą laryngoskopu sztywnego, które są wyposażane w zewnętrzne kamery.

     Przebieg laryngoskopii giętkim endoskopem: 

     

     • Pacjent zazwyczaj siedzi wygodnie, a lekarz wprowadza giętki endoskop przez nos pacjenta. Może być stosowany środek znieczulający w postaci spreju lub kropli, aby złagodzić dyskomfort.
     • Lekarz kontroluje ruch endoskopu, przesuwając go ostrożnie wzdłuż gardła, aż dotrze do krtani. Podczas tego procesu można wykonać różne manewry, takie jak proszenie pacjenta o wydawanie dźwięków lub zmianę pozycji   głowy, aby uzyskać lepszy widok na krtań i struny głosowe.
     • Obraz z endoskopu jest transmitowany na zewnętrzny monitor, co umożliwia lekarzowi dokładną ocenę stanu krtani i strun głosowych. 

Zastosowania laryngoskopii giętkim endoskopem:

Diagnoza różnych schorzeń krtani, takich jak polipy, guzy, zmiany zapalne, owrzodzenia i nowotwory.

1. • Ocena funkcji strun głosowych i ocena stanu głosu.
   • Monitorowanie pacjentów podczas terapii foniatrycznej lub po zabiegach chirurgicznych na krtani.

2. Możliwe powikłania i ryzyko:

   • Laryngoskopia giętkim endoskopem jest ogólnie bezpieczną procedurą, ale istnieje minimalne ryzyko uszkodzenia tkanek w nosie lub gardle.
   • Może wystąpić lekki dyskomfort lub odruch wymiotny, ale zazwyczaj jest to dobrze tolerowane przez pacjenta.

 

Fibronasofaryngoskopia

Badanie nasofaryngoskopem, znane również jako fibronasofaryngoskopia, to procedura diagnostyczna, która polega na oglądaniu nosa, gardła i dolnego odcinka dróg oddechowych za pomocą elastycznego endoskopu wprowadzanego przez nozdrza. Oto kilka informacji na temat badania nasofaryngoskopem:

1. Elastyczny endoskop:

   • Do badania nasofaryngoskopem wykorzystuje się elastyczny endoskop, który składa się z cienkiego włókna optycznego i światłowodu. Jest to cienki, giętki wąż o długości około 30-40 cm.
   • Końcówka endoskopu ma zwykle małą kamerę, która przesyła obraz na zewnętrzny monitor, umożliwiając lekarzowi dokładne obejrzenie badanych obszarów.

   • Przebieg badania:

     • Pacjent zazwyczaj siedzi wygodnie, a lekarz wprowadza elastyczny endoskop przez jedno z nozdrzy.
     • Lekarz kontroluje ruch endoskopu, przesuwając go przez nos do tylnej części gardła i dalej wzdłuż dolnych dróg oddechowych.
     • Podczas przesuwania endoskopu lekarz może prosić pacjenta o różne czynności, takie jak połykanie lub wypowiadanie dźwięków, aby ocenić funkcje i reakcje badanych obszarów.

     

     • Obraz z endoskopu jest transmitowany na zewnętrzny monitor, co umożliwia lekarzowi dokładne ocenienie nosa, gardła i górnego odcinka dolnych dróg oddechowych.

   • Zastosowania badania nasofaryngoskopem:

     • Diagnoza i ocena różnych schorzeń nosa, gardła i dolnych dróg oddechowych, takich jak zapalenie zatok, zapalenie gardła, polipy nosa, zmiany nowotworowe, ciała obce czy zwężenia dróg oddechowych.
     • Ocena stanu struktur anatomicznych, takich jak nosowa przegroda, migdałki czy trąbka słuchowa.
     • Monitoring postępu leczenia i reakcji na terapię.

   • Możliwe powikłania i ryzyko:

     • Badanie nasofaryngoskopem jest ogólnie bezpieczne i dobrze tolerowane przez pacjentów.
     • Może wystąpić krótkotrwałe uczucie dyskomfortu, podrażnienie

Badanie nasofaryngoskopem może być zalecane dla dzieci w celu oceny migdałków i innych struktur gardła. U dzieci migdałki są często oceniane w ramach rutynowych badań fizykalnych lub w przypadku podejrzenia infekcji migdałków lub innych problemów z gardłem.

Ocena migdałków u dzieci za pomocą nasofaryngoskopii może dostarczyć lekarzowi informacji na temat ich rozmiaru, wyglądu i ewentualnych nieprawidłowości, takich jak zapalenie migdałków, powiększenie czy obecność nagromadzenia ropy. Jest to szczególnie przydatne, gdy migdałki wywołują problemy zdrowotne, takie jak nawracające infekcje migdałków, trudności w oddychaniu czy chrapanie.

W przypadku dzieci, które mają trudności z tolerowaniem badania nasofaryngoskopem, możliwe jest zastosowanie znieczulenia miejscowego w postaci kropli lub spreju do nosa, aby złagodzić dyskomfort.

Podczas badania nasofaryngoskopem lekarz może ocenić wielkość, kształt i stan trzeciego migdałka, co może dostarczyć informacji diagnostycznych i pomóc w podejmowaniu dalszych decyzji dotyczących leczenia.

 

Jeżeli chcesz poznać więcej szczegółów jak przygotować się do badania — Przygotowanie przed laryngoskopią

W celu zarezerwowania terminu prosimy o kontakt telefoniczny

 

 

 

.

Specjaliści wykonujący laryngoskopie